Initiation

Δευτέρα, 2 Νοεμβρίουστις 7:00 μ.μ. Την επόμενη εβδομάδα · 17°C/12°C Μερική συννεφιά Εμφάνιση χάρτη "διέλευσις" Πολυχώρος Πολιτισμού Πολυχώρος Πολιτισμού "διέλευσις" Λέσβου 15 και Πόρου, Κυψέλη, 112 56 Αθήνα <<Τα στάδια μύησης των Ελευσινίων Μυστηρίων και η Ιερά τετρακτύς>> Η Φωτεινή Κακογιάννου μιλάει και σας <<μυεί>> στα ελευσίνια μυστήρια. Παρουσίαση των βιβλίων ελευσίνια μυστήρια : Τελετουργικό - πορεία προς τη μύηση ώρα έναρξης 19:00

Σας περιμένω στην εξαιρετική και μυστήρια ομιλία μου που θα πραγματοποιηθεί στον πολυχώρο Athens Goddess Festival την Κυριακή 1 Νοεμβρίου Αίθουσα Πρώτη και ώρα 14.45 - 15.30 ΘΈΜΑ : Φωτεινή Κακογιάννου, "Οι θηλυκές θεότητες των Ελευσινίων Μυστηρίων".

Παρακαλώ παρακολουθηστε τη συνεντευξη μου στο ΑΝΑΔΕΙΞΕ ΤΟ και την Αννα Νικολαίδη στο SBC την Παρασκευή 30/10 ώρα 21.00.

συμφωνα με την καμπαλα, τρεις είναι οι Μητέρες θεές, οι οποίες αντιστοιχούν στην Ρέα – Κρόνο, στην Ηρα – Άρη και στην Αφροδίτη και παραπλήσια, τρεις είναι και οι Υιοί και συνάμα σύζυγοι των Μητέρων.   Ο Λόγος ως Διόνυσος, ο Στοχασμός ως Δίας και ο λόγος – ρήμα ως Ερμής. Έτσι η Ουράνια θεά Μητέρα Ρέα, αναλογεί σε μια Μητέρα Φύση υλοποιημένη, σε μια Γήινη Μητέρα Αφροδίτη. Η Μεγάλη Μητέρα παύει να γεννάει όταν μυθολογικά ο Κρόνος αποκόπτει τα γεννητικά όργανα του πατέρα του Ουρα νού και παραμένει έκτοτε παρθένος, μετά την Γέννηση του Διόνυσου, ενώ η Γήινη Μητέρα Φύση, η Αφροδίτη, συνεχίζει εσαεί να ερωτεύεται και να γεννά. συμφωνα μετην καμπαλα αναφέρεται η ουράνια θεά Μητέρα, η ουράνια θάλασσα - mare, Μητέρα του Υιού άσπιλη και η γήινη Μητέρα, η γήινη θάλασσα-mare, μητέρα της ζωής. Με λίγη παρανόηση και πολύ σκοπιμότητα, η Καμπαλιστική μητέρα mare – Μαρία, έγινε η παναγία ως πλατυτέρα των ουρανών, εικόνα της Ρέας, Κυβέλης, Συμέλης, Ίσιδας, Πρακρίτι κλπ και η γήινη mare – Μαρία

«Κύκλος Άδη οι Κυκλάδες, καταμεσής στην αφρόεσσα θάλασσα του Αιγαίου. Νησιά περήφανα, σκληρά, αγέρωχα, φτιαγμένα από γόνιμη μαρμάρινη μάζα. Οι Έλληνες της αρχαιότητας τα ονόμασαν Κυκλάδες γιατί τα φαντάζονταν παραταγμένα σε κύκλο γύρω από το Ιερό Νησί του Απόλλωνα, τη Δήλο. Κι η Θήρα, ένας βράχος καμένος, απομεινάρι της οργής του ηφαιστείου που συγκλόνισε συθέμελα στα μέσα της δεύτερης χιλιετίας π.Χ, όλη τη λεκάνη της Μεσογείου. Βυθίζει φλεγόμενες ρίζες της σε θάλασσα μαύρη μέσα στον αντίλαλο των ηφαιστειακών πυρρίχιων χορών της φλογερής λάβας». Μετά την τρομερή έκρηξη του ηφαιστείου η αρχαία Στρογγύλη κατακερματίστηκε και τα νερά του Αιγαίου κατάπιαν ολόκληρο το κεντρικό κομμάτι του νησιού. Όταν η οργή του ξεθύμανε απόμειναν τρία ξέχωρα κομμάτια καμένης γης, η σημερινή Θήρα, η Θηρασιά και το Ασπρονήσι και στη μέση ο μεγαλύτερος κρατήρας -καλδέρα-σε βάθος στον κόσμο με έκταση 83 τ. μ διάμετρο 10 και βάθος 400 μέτρα. Μια άβυσσος που μέσα της αντηχεί ακόμα ο ήχος του θανάτου και χτυπ

Ο καθορισμός της Ειμαρμένης του κάθε ανθρώπου γίνεται από τις Μοίρες. Η λέξη Μοίρα προέρχεται από το ρήμα μοίρωμαι που σημαίνει λαμβάνω μερίδιο, δηλαδή λαμβάνω το μερίδιο που μου ανήκει. Οι Μοίρες εθεωρούντο κατ’ άλλους μεν ως θυγατέρες της Ανάγκης κατ’ άλλους δε ως θυγατέρες του Διός και της Δίκης, η οποία ακολουθούσε την Ανάγκη. Αυτή η γενεαλογική προέλευση των Μοιρών δείχνει και την δράση τους, γιατί οι Μοίρες καθορίζουν ποιες δυνάμεις πρέπει να δοθούν ή ποιες πρέπει να στερηθεί ο κάθε άνθρωπος, καθώς και ποιες δοκιμασίες πρέπει να περάσει στο δρόμο της ζωής του ώστε να βεβαιωθεί ο πνευματικός κόσμος, που παρακολουθεί, για την εναρμόνιση ή μη εναρμόνιση κάθε ψυχής προς τους Νόμους της θείας Φύσεως

Τα Πέντε Στοιχεία (γη, νερό, φωτιά αέρας, αιθέρας) λοιπόν, όχι μόνο έπαιζαν ρόλο στη ζωή των ανθρώπων όλες αυτές τις χιλιετηρίδες, αλλά και χρησιμοποιήθηκαν σαν σύμβολα για να περιγράψουν τον κόσμο μέχρι που, ήδη από την  ύστερη νεολιθική εποχή, παίρνουν μεταφυσική διάσταση κι αποκτούν μια εσωτερική σημασία (καθώς διευρύνεται η αντίληψη του ανθρώπου και βαθαίνει η κατανόηση του για το φαινόμενο της ύπαρξης).   . Αυτά τα Σύμβολα θα χρησιμοποιηθούν για να περιγράψουν (οι πιο σοφοί κι έμπειροι μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων) τον Κόσμο σαν πνευματικό (και νοητικό) γεγονός σαν μια Διαβάθμιση, από το Χάος του Απροσδιόριστου μέχρι το συγκεκριμένο υλικό. Έτσι φτάνοντας στην ιστορική εποχή (εδώ και 4, 3, χιλιετηρίδες) τα Πέντε Στοιχεία (σε ολόκληρη την παγκόσμια θρησκευτική παράδοση, και στην Ινδία, και στην Κίνα, και στην Ελλάδα, κι αλλού) θα χρησιμοποιηθούν για να περιγράψουν την δομή του κόσμου.

Ο Ορφισμός κατέχει ξεχωριστή θέση στην πορεία της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας και φιλοσοφίας, καθώς εισάγει νέα μυστικιστικά στοιχεία στην θρησκεία, αλλά και την έννοια του Θεού δημιουργού. Ο Πρόκλος μας αποκαλύπτει στα σχόλια εις τον Πλατωνικό Τίμαιο:«Πράγματι όλη η Ελληνική θρησκεία προέρχεται από την Ορφική μυσταγωγία. Πρώτα ο Πυθαγόρας εδιδάχθη από τον Αγλαόφημο τα μυστήρια των Θεών, και δεύτερος ο Πλάτων αντελήφθη την ολοκληρωμένη σχετικώς με αυτά γνώση από τα Πυθαγόρεια και Ορφικά γραπτά» .O Ορφισμός πρεσβεύει ένα είδος πανθεϊστικού μονοθεϊσμού, μιλά για διττή ουσία του ανθρώπου, Θεία και τιτανική, θεωρεί το σώμα ως τάφο της ψυχής, δέχεται την μετεμψύχωση, εισάγει τους καθαρμούς, την νηστεία και την αποχή από το κρέας, εκεί που πριν υπήρχε η Διονυσιακή «ωμοφαγία».;Ο Ορφέας σύμφωνα με την μυθολογία έζησε πριν τον Τρωικό πόλεμο (ο οποίος έγινε με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις γύρω στο 1500 π.χ). Η δύναμη της μουσικής και της φωνής του ήταν τέτοια, που μπορούσε να κ

Ο άνθρωπος κατέχεται από το σώμα του, ενώ έχει την ψευδαίσθηση πως το κατέχει. Για τον εαυτό του είναι ον που γνωρίζει, που αισθάνεται και μαζί σκέφτεται, έτσι, αναπόδραστα, στρέφεται έξω από το σώμα του. Ο άνθρωπος στέκεται μετέωρος μπροστά στα όνειρα, τη φαντασία, το λόγο, τη σκέψη ۠ μπροστά δηλ. σε παρουσίες απροσδιόριστης υφής, που νιώθει να καταλαμβάνουν χώρο μέσα του, χωρίς να μπορεί να καταλάβει την ύλη και τον τόπο τους. Μια ``ψυχή`` έτσι αναβλύζει εικόνες, παρέχει το υλικό και την πλοκή τους, υποβαστάζει νοήματα, προειδοποιεί με προαισθήματα, γεννά συναισθήματα, δίνει τόπο στο καλό και το κακό, το ``μεγάλο`` και το ``μικρό``. Γίνεται, με ένα λόγο, αδιάγνωστος πυρήνας, μοναδικός για τον καθένα, προσωπικός, που επιβάλλει το αδιάφανο της παρουσίας του. Ωστόσο,   o Ρενέ Ντεκάρτ σε αυτή την αναζήτηση συνειδητοποίησε ότι η κατάκτηση της αλήθειας προέρχεται μέσα από την ολική ανατροπή των δεδομένων, δηλαδή ο δρόμος της αμφιβολίας είναι ο μοναδικός δρόμος που οδηγεί στην

Μεταφυσικοί ποιητές -Τζον Ντον «Κι αν οι ψυχές μας είναι δύο, μοιάζουν δύο σκέλη του άκαμπτου διαβήτη. Κι είναι εσένα πάντα η ψυχή σου στο ασάλευτο σημείο κι όλο την άλλη ακολουθεί συντονισμένα. — Κι όταν το άλλο σκέλος πάει και μακραίνει, έστω κι αν μένει αυτή στο κέντρο κι είναι μόνη, πίσω του τείνει κι αφουγκράζεται γερμένη κι ο γυρισμός του, όλο πάλι την ορθώνει. —- Έτσι κι εμένα η ψυχή σου θα κρατήσει, Που πάω λοξεύοντας όπως το άλλο σκέλος. Κάνεις ακέραιο τον κύκλο μου να κλείσει και την αρχή μου, κάνεις να΄ναι και το τέλος. (Τζον Ντον- «Αποχαιρετισμός, απαγορευτικος του Πένθους». 1633 μ. Χ) Αναρτήθηκε από   Nota Chryssina   στις   Δευτέρα, Απριλίου 14, 2014