Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΣΟΦΙΣΤΗ ΚΑΛΛΙΚΛΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ Υπάρχει μια διαδεδομένη στάση αντιμετώπισης των πραγμάτων της ζωής στα τέλη του 5 ου αιώνα που εμφανίζεται στον διάλογο των Μηλίων του Θουκιδίδη :πρέπει να κυβερνά όποιος μπορεί,γιατί αυτό αποτελεί φυσική αναγκαιότητα και ταυτόχρονα αιώνιο νόμο.Το κριτήριο αυτό έχει την βάση του στο ζωικό βασίλειο το οποίο χρησιμοποιεί και σαν πρότυπο.Ο Ηρόδοτος αναφέροντας όμως ένα τέτοιο παράδειγμα εξαιρεί ρητά τους έλληνες, ενώ ο Αριστοφάνης παρωδεί συχνά τέτοιες αντιλήψεις. Ο Καλλικλής συνεχίζοντας την έκθεση των επιχειρημάτων του τονί z ει πως η κοινωνία προφυλάσσεται με συγκεκριμένες μεθόδους από τους ισχυρούς πολύ συχνά χωρίς αποτέλεσμα: «Διαπλάθοντας τους καλύτερους και ισχυρότερους ανάμεσα μας παίρνοντάς τους από νεαρή ηλικία,σαν τα λιοντάρια με μυστικά άσματα και γητέματα τους υποτάσσουμε,λέγοντας πως πρέπει να έχουν ίσα με τους άλλους και πως τούτο είναι το ωραίο και το δίκαιο.Αν λοιπόν υπάρξει άνδρας με φύση ανώτερη,αφού αποσε
Αναρτήσεις
Προβολή αναρτήσεων από Σεπτέμβριος, 2016
- Λήψη συνδέσμου
- X
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές
Στὸ ἡμερολόγιο γράψαμε: «Κυκλὼν καὶ καταιγίς». Ἐστείλαμε τὸ S.O.S μακριὰ σὲ ἄλλα καράβια, κι ἐγὼ κοιτάζοντας χλωμὸς τὸν ἄγριον Ἰνδικὸ πολὺ ἀμφιβάλλω ἂν φτάσουμε μία μέρα στὴ Μπατάβια. Μὰ δὲ λυπᾶμαι μία σταλιὰν - Ἐμεῖς οἱ ναυτικοὶ ἔχουμε, λένε, τὴν ψυχὴ στὸ διάολο πουλημένη. Μία μάνα μόνο σκέφτομαι στυγνὴ καὶ σκυθρωπή, ποὺ χρόνια τώρα καὶ καιροὺς τὸ γιό της περιμένει. Τὸ ξέρω πὼς ἡ θέση μας εἶναι ἄσχημη πολύ. Ἡ θάλασσα τὴ γέφυρα μὲ κύματα γεμίζει, κι ἐγὼ λυπᾶμαι μοναχὰ ποὺ δὲν μπορῶ νὰ πῶ σὲ κάποιον, κάτι ποὺ πολὺ φριχτὰ μὲ βασανίζει. Θεέ μου! Εἶμαι μοναχὰ δεκαεννιὰ χρονῶν, κι ἔχω σὲ μέρη μακρινὰ πολλὲς φορὲς γυρίσει. Θεέ μου! Ἔχω μίαν ἄκακη, μία παιδικὴ καρδιά, ἀλλὰ πολὺ ἔχω πλανηθεῖ, κι ἔχω πολὺ ἁμαρτήσει. Συχώρεσέ με ... Κάποτες ὁπού ῾χα πιεῖ πολὺ καὶ δὲν ἐκαταλάβαινα τὸ τί ἔκανα, στὸ Ἀλγέρι, γιὰ μίαν μικρὴν Ἀράπισσα, ποὺ ἐχόρευε γυμνή, ἐπέταξα κατάστηθα σὲ κάποιον τὸ μαχαίρι. Συχώρεσέ με... Μία βραδιὰ θολὴ στὸ Σάντα Φέ, καθὼς κάποια μὲ κράταγε σφιχτὰ στὴν ἀγκαλιά τη
- Λήψη συνδέσμου
- X
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές
ΤΟ ΕΡΕΒΟΣ από το βιβλίο «Η Αρχαία Ελληνική Μαγεία» Το Ερεβος επικαλούνται οι μάγισσες της Θεσσαλίας και οι Βακχίδες για να οδηγηθούν στην έκσταση του κάτω κόσμου. Μετά από μήνες καθαρμών, κατά την δι- άρκεια των οποίων συλλέγουν από τα βουνά αχάτη και τρέφονται με μανδραγόρα, αρχίζουν τους εκστατικούς χορούς τους, που διαρκούσαν μέρες. Κατά την διάρκεια αυτών πολλές ζευγάρωναν με όντα των άλλων πλανητών, προερχόμενα από τους τιτά- νες. Στην συνέχεια ξέσκιζαν και κατέτρωγαν κατέχοντας υπερφυσικές δυνάμεις τις σάρκες αγρίων ζώων και έρ- χονταν σε συνεργασία με την μήτρα του Ερέβους. Κατά την διάρκεια μιας τέτοιας τελετής η Γαία έσμιξε με τον γιο της τον Ουρανό και δημιούργησε την μητριαρχική θεότητα που ήταν παντοδύναμη, δίκαια και εκ- δικητική. Τότε λέγεται ότι ο Ηλιος αρνήθηκε να δώσει το φως του για τέσσερις μέρες, σύμφωνα με τον Ησίοδο, και μετά από αυτό ένα μεγάλο άστρο σαν σφαίρα φά- νηκε στον ουρανό. Το Ερεβος χαιρετούσε κάθε χρόνο με τον