Η πυθαγόρεια αριθμολογία

Ορφικός  ύμνος στον Απόλλωνα

 Καλούμε εσέ να ρθείς κοντά μας του φωτός εικόνα,

Θεέ των όντων  που συνθέτουν τα άνθη του αιθέρα,

Ισχυρέ της αρμονίας προστάτη ,

Σφράγισε τον χειμώνα και το καλοκαίρι με τα τόξα της φωτεινής διάνοιας,

Προστάτη των μύθων , χορευτή των άστρων φωτοδότη,

Εσύ που πνοή ζωής σε όλα τα όντα φέρεις,

Στον ουρανό, τη θάλασσα, και ολόκληρο τον κόσμο,

Εσύ που τους καρπούς της γης ευλογείς και μες΄τα σπήλαια μένεις,

Και αλλάζεις στο μυαλό τις φύσεις των πραγμάτων,

Και με δική σου μέριμνα όλων τη φύση αλλάζεις,

Το απέραντο σώμα της γης στηρίζεται σε σένα,

Και το νερό που  στα βαθιά τα ρεύματα κυλάει,

Της  άοκνης της θάλασσας σε σένα υπακούει,

Κι ο ωκεανός που με νερά την γη την περιζώνει,

Και ο αιθέρας που αχώριστο του βίου είναι κομμάτι,

 Εσύ  που της ζωής τον σπινθήρα ανάβεις,

 Με της αεικίνητης φωτιάς το πυρωμένο βλέμμα.

 επίκληση στο ιερόν πύρ

 Φως ακατάλυτο αθάνατης ψυχής και αιώνιας μοίρας

Των θεών και των ανθρώπων ισότιμα σε μοιρασιά δοσμένο

Της λήθης βάλσαμο, της θύμησης ελπίδα

Του κόσμου αιώνια ανάμνηση ,

Στην φλόγα την ιερή του άνακτα λοξία

Εμείς την προσευχή προσφέρουμε.

Στην αέναη κίνηση των ουρανών  οι μύστες ανεβαίνουν,

Την δύσκολη ελευθερία των ιερών να κατακτήσουν.

Από  της ιερής βελανιδιάς το θρόισμα   η δύναμη της φλόγας σου γλιστράει,

Πάνω στην γή  στους ιερούς βωμούς να κατοικήσει.

 

Ορφικός ύμνος στον Άρη

      

Άρη κραταιέ,

Συ  άρχοντα των αρμάτων και της χρυσής περικεφαλαίας, ισχυρόκαρδε, άριστε,

Θεέ που σώζεις τις πόλεις και με χαλκό οπλίζεσαι,

Πατέρα   της Νίκης, συμπαραστάτη της Θέμιδος,

Τύραννε των αντιθέτων, οδηγέ των δικαιοτάτων ανδρών,

Εσύ που κατοικείς στο σκήπτρο της ανδρείας,

Και περιελίσσεις τον λαμπερό κύκλο του πυρός στους αιθέρες των αστέρων,

Εσύ που επτά πορείες καθορίζεις στην ορμή της ψυχής μας,

Δώσε μακάριε την δύναμη και την μανία,

Στους μύστες που την θεική πυρά του πολέμου επιθυμούν.

 Ομηρικός ύμνος στον ΗΦΑΙΣΤΟ

Ήφαιστε , γενναίε,

Εσύ με την ακάματη φωτιά σου που λάμπει σε θεούς και ανθρώπους με τις φλόγες της Αυγής,

Του  φωτός φορέα με τα ισχυρά χέρια,

Αιώνιε των τεχνημάτων προστάτη,

Εσύ που με τα εργαστήριά σου όλα τα στοιχεία μεταστρέφεις, όλα τα δαμάζεις,

Και ξεπερνάς με το φώς σου τον αιθέρα, τον ήλιο, τα άστρα και την σελήνη,

Οι  θνητοί τα σώματά τους σε σένα προσφέρουν,

Όλα τα σπίτια κατέχεις, τις πόλεις, τα έθνη,

Με την φωτιά σου στα σώματά μας κατοικείς,

Ευλογημένε , παντοδύναμε,

Σε καλούμε να μας ευλογήσεις με την ακάματη μανία του πυρός,

Ώστε στα σώματά μας η φύση της καύσης να κατοικήσει.

 Εις 'Αφροδίτην

Ουρανία, πολύυμνε, φιλομμειδής 'Αφροδίτη, 
ποντογενής, γενέτειρα θεά, φιλοπάννυχε, σεμνή, 
νυκτερία ζεύκτειρα, δολοπλόκε μήτερ 'Ανάγκης:

πάντα γάρ εκ σέθεν εστίν, υπεζεύξω δέ κόσμον 
καί κρατέεις τρισσών μοιρών, γεννάις δέ τά πάντα, 
όσσα τ' εν ουρανώι εστι καί εν γαίηι πολυκάρπωι 
εν πόντου τε βυθώι {τε}, σεμνή Βάκχοιο πάρεδρε,

τερπομένη θαλίαισι, γαμοστόλε μήτερ 'Ερώτων, 
Πειθοί λεκτροχαρής, κρυφία, χαριδώτι, 
φαινομένη, {τ'} αφανής, ερατοπλόκαμ', ευπατέρεια, 
νυμφιδία σύνδαιτι θεών, σκηπτούχε, λύκαινα,

γεννοδότειρα, φίλανδρε, ποθεινοτάτη, βιοδώτι, 
η ζεύξασα βροτούς αχαλινώτοισιν ανάγκαις 
καί θηρών πολύ φύλον ερωτομανών υπό φίλτρων:

έρχεο, Κυπρογενές θείον γένος, είτ' εν' 'Ολύμπωι 
εσσί, θεά βασίλεια, καλώι γήθουσα προσώπωι, 
είτε καί ευλιβάνου Συρίης έδος αμφιπολεύεις, 
είτε σύ γ'  εν πεδίοισι  σύν άρμασι χρυσεοτεύκτοις

Αιγύπτου κατέχεις ιερής γονιμώδεα λουτρά, 
ή καί κυκνείοισιν όχοις επί πόντιον οίδμα 
ερχομένη χαίρεις κητών κυκλίαισι χορείαις,

ή νύμφαις τέρπηι κυανώπισιν εν χθονί Δίηι 
 θίνας επ' αιγιαλοίς ψαμμώδεσιν άλματι κούφωι: 
είτ' εν Κύπρωι, άνασσα, τροφώι σέο, ένθα καλαί τε 
παρθένοι άδμηται νύμφαι τ' ανά πάντ' ενιαυτόν 
υμνούσιν, σέ, μάκαιρα, καί άμβροτον αγνόν ''Αδωνιν.

ελθέ, μάκαιρα θεά μάλ' επήρατον είδος έχουσα: 
ψυχήι γάρ σε καλώ σεμνήι αγίοισι λόγοισιν.

Eσένα καλούμε Αφροδίτη  με   το  όμορφο χαμόγελο που  γεννήθηκες από την θάλασσα και σεμνά επιβλέπεις την γέννηση και τον θάνατο,καθώς την νύχτα ενώνεις σε ζεύγη τα αντίθετα,καθώς εμπλέκεσαι στην υλική ανάγκη. Εσύ τον κόσμο θέτεις σε σειρά και αρμονία, γεννάς από την γή τα πάντα και τις τρεις μοίρες που ελέγχουν την ζωή και τον θάνατο διαφεντεύεις,

[1]

Με τον Βάκχο ελέγχεις και κυβερνάς την γή τον αιθέρα και την θάλασσα,

Στολίζεις τον έρωτα των γήινων πλασμάτων για να καρπίσουν,

Και στην ουσία σου είσαι φανερή και κρυφή ώστε να μπορείς να ελέγχεις και να παρίστασαι και στων θεών τους γάμους και τις ενώσεις, εσύ που το φως της νυκτός εμφανιζόμενη ως λύκαινα κατευθύνεις,

Εσύ με τον πόθο τους ανθρώπους στην ζωή ωθείς ,

Και στον ρυθμό της ανεξέλεγκτης ανάγκης,

Και τα θηρία ακόμα με τα φίλτρα σου μαγεύεις,

Έλα σε εμάς βασίλισσα του Ολύμπου με το ωραίο πρόσωπο,

Που γεννήθηκες στην θάλασσα της Κύπρου , και στα χρυσά παλάτια της Συρίας κατοικείς,

Γιατί χαίρεσαι στις πεδιάδες να διαβαίνεις με το ολόχρυσό σου άρμα,

Εσύ που με τους κυκλικούς χορούς που στήνουν ως κύκνοι

οι πανέμορφες σου ιέρειες,

και εσύ τα όντα της θάλασσας σε μυστικούς χορούς εμπνέεις,

τις γαλάζιες νύμφες, του Δία της γης πανεπόπτη αγαπάς,

καθώς σε μυστικά ακρογιάλια αναπαύονται,

εσένα όλο τον χρόνο υμνούν οι παρθένες και σε εσέ προσεύχονται,

καθώς τον αγνό  Άδωνι λατρεύουν,

‘Ελα σε μας μακαριστή θεά, ψυχή του  κόσμου, να μας  διδάξεις με τα σεμνά σου λόγια.

---

[1][1]