Σταδιακά και
καθώς ωρίμαζαν οι συσσωρευμένες θεραπευτικές γνώσεις και η λογική, έφτασε η
εποχή όπου η έννοια του γιατρού ή θεραπευτή, πήρε μεγαλύτερη απόσταση από αυτήν
του ιερέα του Ασκληπιού. Τη νέα εποχή σηματοδοτεί ο Ιπποκράτης και η
Ιπποκρατική ιατρική. Αν και είχε ήδη αποκλίνει από τις μαγικές και
τελετουργικές θεραπείες, προς όφελος της ορθολογικής επιστήμης, κατάφερε να
συνδυαστεί επιτυχημένα με τη συνεχιζόμενη λατρεία του Ασκληπιού,
χρησιμοποιώντας τα Ασκληπιεία, περίπου όπως εμείς οι σύγχρονοι τα νοσοκομεία. Η
Ιπποκρατική ιατρική διατήρησε και το "θρησκευτικό-μαγικό" στοιχείο,
όχι από φόβο προς το ανεξήγητο, αλλά προς χάριν της θεραπευτικής δύναμης που
κρύβει αυτό μέσα του! Όταν οι ασθενείς προσέρχονταν στο ιερό αναζητώντας
θεραπεία, δεν τους επιτρεπόταν αμέσως η είσοδος, παρά μόνο μετά τον εξαγνισμό
τους. Αυτό καλλιεργούσε και ενίσχυε την προσδοκία θεραπείας σύμφωνα με το
φαινόμενο placebo. Έπλεναν το σώμα τους (συμβολική ψυχική κάθαρση),
τελούσαν θυσία προς το θεό και έκαναν αυστηρή νηστεία. Το βράδυ γίνονταν δεκτοί
στο ιερό όπου και περνούσαν τη νύχτα τους. Ένας από τους τρόπους θεραπείας ήταν
μέσω των ονείρων. Κατά τη διάρκεια της Εγκοιμήσεως σε κάποιον ιερό χώρο, ο ασθενής δεχόταν ένα
αποκαλυπτικό όνειρο το οποίο του έδειχνε τον τρόπο θεραπείας που έπρεπε να
ακολουθήσει
Η πυθαγόρεια αριθμολογία
Απόσπασμα απο την διάλεξη της Φωτεινής Κακογιάννου 16-1-2013 Ένα μεγάλο μέρος σπουδαιότητας των αριθμών στη φιλοσοφία του Πυθαγόρα, μια λέξη που Πυθαγόρας ο ίδιος ήταν ο πρώτος που χρησιμοποιεί για να περιγράψει τον εαυτό του ως Φίλο-Σοφός (εραστής της φρόνησης), προήλθε από τη σημασία των ιερών αριθμών στα Ορφικά μυστήρια και από τις μελέτες του στην Αίγυπτο και αργότερα στη Βαβυλωνία και την Περσία. Για τους Πυθαγορείους, ο αριθμός δέκα ήταν ο πιο ιερός αριθμός και τον παρουσίαζαν ταυτόχρονα με τους άλλους πρωταρχικούς αριθμούς, που είναι οι αριθμοί ένα ως εννέα που κατέληγαν στο δέκα, σε ένα ιερό σύμβολο. Ξέρουμε ότι οι Πυθαγόρειοι είχαν ένα μυστικό σύμβολο για να αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον. Αυτό το σύμβολο ήταν ένα σχέδιο δέκα σημείων γνωστό ως Τετρακτύς. Το σύμβολο αποτελούταν από τέσσερα επίπεδα που διαμόρφωναν σε ένα τρίγωνο με μια βάση τεσσάρων σημείων, ακολουθούσε ένα επίπεδο τριών σημείων, μετά ένα με δύο και τ