Η πυθαγόρεια αριθμολογία

Ο ήλιος είναι η κύρια πηγή της ενέργειας Πράνα, αλλά και ορισμένα φυτά και δένδρα όπως τα πεύκα, καθώς επίσης και το νερό είναι καλοί συσσωρευτές αυτής της ενέργειας.

Στην Αίγυπτο συμβόλιζαν αυτόν τον φορέα με ένα αγγείο σε μορφή καρδιάς, όπου μέσα υπήρχαν υγρά και ζωτικοί χυμοί, ενώ στην Ινδία το ονόμαζαν Πράνα Σαρίρα.

5. Συναισθηματικό Σώμα

Είναι ο φορέας των συγκινήσεων και των συναισθημάτων, των παθών και της επιθυμίας. Επειδή είναι πολύ ευαίσθητο και ευμετάβλητο από τις ουράνιες επιδράσεις ονομάστηκε στη Δυτική Παράδοση αστρικό σώμα γιατί είναι υποδοχή και καθρέπτης των ενεργειών κυρίως του Ήλιου και της Σελήνης. Με το Αστρικό Σώμα θυμώνουμε, λυπόμαστε, χαιρόμαστε, επικοινωνούμε με τον έξω κόσμο με τρόπο πιο περίπλοκο από την απλή κίνηση που διαθέτει το φυτικό βασίλειο.

Λέγεται και «Διπλό Ομοίωμα» ή είδωλο γιατί αποτελεί ένα ακριβές αντίγραφο του φυσικού σώματος, αλλά με λεπτότερες και πιο πολύπλοκες αισθήσεις.

Λειτουργεί σαν γέφυρα μεταξύ του εσωτερικού ανθρώπου και του περιβάλλοντος μέσα από αυτές τις «ανοικτές πύλες» του φυσικού σώματος που ονομάζουμε αισθήσεις και οι οποίες αποτελούν μια προέκταση του Ομοιώματος αυτού.

Το Είδωλο αυτό προηγείται της ύπαρξης του νεογέννητου και ευθύνεται για το σχηματισμό του, τα χαρακτηριστικά του κλπ. που θα είναι κατ' εικόνα του. Επίσης υπερβαίνει τα όρια του φυσικού θανάτου του σώματος και έχει μια μεταθανάτια ύπαρξη, αν και περιορισμένη, σε μια αόρατη διάσταση ή κόσμο, που οι αρχαίοι Ινδοί ονόμασαν Κάμα-Λόκα δηλ. «Τόπο των επιθυμιών» και οι Έλληνες Άδη.

Ολόκληρο το Αστρικό Σώμα περιβάλλεται από ένα ωοειδές σχήμα ακτινοβόλο, σαν φωτοστέφανο, που ονομάζεται Αύρα. Μέσα της υπάρχουν διάφορα χρώματα, σχήματα και λάμψεις, σε συνεχή κίνηση, σαν να πλέουν σε φουρτουνιασμένη θάλασσα, τα οποία δείχνουν τις στιγμιαίες συγκινήσεις καθώς και τα διαρκή συναισθηματικά στοιχεία του χαρακτήρα του ανθρώπου. Για αυτό ο ενορατικός μπορεί να διακρίνει το χαρακτήρα και τη συναισθηματική ζωή ενός ανθρώπου ρίχνοντας μόνο μια ματιά στην Αύρα του. Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι τα κατώτερα συναισθήματα έχουν θολά και σκούρα χρώματα ενώ τα ανώτερα έχουν λαμπερές και διαυγείς αποχρώσεις.

Το Αστρικό Σώμα μπορεί να προβληθεί έξω από το φυσικό του σώμα στον ύπνο, με τα όνειρα, αλλά και συνειδητά στην κατάσταση εγρήγορσης, και αυτή η διαδικασία απαιτεί εσωτερική καλλιέργεια και εξάσκηση. Είναι αυτό που ονομάζουμε συνειδητή Αστρική Προβολή.

Τα περισσότερα παραψυχολογικά φαινόμενα, όπως για παράδειγμα η τηλεπαθητική επικοινωνία, γίνονται με τη μεσολάβηση του Αστρικού Σώματος. Το Αστρικό μας είναι καθαρά υποκειμενικό και μας κάνει να βλέπουμε τον κόσμο όπως είμαστε εμείς.

Οι Αιγύπτιοι ονόμαζαν αυτόν τον φορέα ΚΑ, ενώ οι Ινδοί Λίγγα Σαρίρα

4. Κατώτερο Νοητικό Σώμα ή Συγκεκριμένος Νούς

Λέγεται και Κάμα- Μάνας, (δηλαδή νους των επιθυμιών: Κάμα = επιθυμία και Μάνας = νους). Είναι η κατ' εξοχήν ανθρώπινη συνείδηση. Αν και μερικά ανώτερα θηλαστικά διαθέτουν κάτι που θα μπορούσαμε να ορίσουμε ως νόηση, η διαφορά με τον άνθρωπο είναι πολύ μεγάλη.

Η Νοητική συνείδηση έχει την ικανότητα να αντιλαμβάνεται τα νοητά πράγματα επειδή μπορεί να σχηματίζει εικόνες, να δίνει μορφές στα πράγματα. Όταν συνδέεται με τη λέξη Κάμα, την επιθυμία, ο φορέας αυτός είναι ικανός να εκφράζει τις «μορφές επιθυμιών» της συνείδησης, να τις οργανώνει και να τις μορφοποιεί ώστε να μπορούν να εκπληρωθούν. Έτσι ο Νους παγιδευμένος στο δίχτυ των επιθυμιών, γίνεται εγωιστής, αποκλειστικός.

Όλες οι σκέψεις που έχουν εγωιστικούς σκοπούς, που ασχολούνται με τον αισθητό και συγκεκριμένο κόσμο των μορφών, ανήκουν σε αυτόν το Συγκεκριμένο ή Εγωιστικό Νου, το Κάμα-Μάνας.

Το Νοητικό αυτό Σώμα του ανθρώπου έχει ωοειδές σχήμα, αλλά είναι λίγο μεγαλύτερο από την Αύρα του Αστρικού. Είναι κι αυτό χρωματισμένο με διάφορα χρώματα, ανάλογα με την ένταση και το είδος της σκέψης, τα οποία όμως παίρνουν συγκεκριμένα σχήματα, συνήθως γεωμετρικού τύπου, σαν πολύεδρα, που πλέουν μέσα στη Αύρα, γύρω από τον άνθρωπο και λέγονται σκεπτομορφές. Όταν ο άνθρωπος έχει χαμηλή νοητική ανάπτυξη, δεν υπάρχουν καθορισμένα χρώματα και σχήματα στην Αύρα του, αλλά επικρατεί ένα θολό μείγμα από διάφορες αποχρώσεις. Καθώς εξελίσσεται, τα χρώματα ξεχωρίζουν, αποκτούν λάμψη και κατασταλάζουν μέσα στο Νοητικό Αυγό, ενώ τα γεωμετρικά σχήματα γίνονται καθαρότερα.

Τα τέσσερα αυτά σώματα που είδαμε ως τώρα, αποτελούν τις κατώτερες συνειδήσεις του Ανθρώπου ή καλύτερα του Εγώ, είναι τα εξωτερικά ενδύματα του Ανώτερου Εαυτού, τα οποία μας επιτρέπουν τη ζωή, τη λειτουργία και την επαφή με το φυσικό, το βιοενεργειακό, τον ψυχικό και το νοητικό κόσμο.

Η Εσωτερική παράδοση τα συσχετίζει με τα 4 συμβολικά Στοιχεία της Αλχημείας: Γη, Νερό, Αέρα και Φωτιά αντίστοιχα. Αποτελούν όλα μαζί την ανθρώπινη ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ, δηλαδή το σύνολο των προσωπίδων ή φορέων με τις οποίες ο Εσωτερικός Άνθρωπος εκδηλώνεται στη ζωή, στην ύπαρξη του Κόσμου των Μορφών.

 

Συμβολικά παριστάνεται σαν ένα Τετράγωνο αφού είναι τετραπλής φύσης. Τα τέσσερα αυτά σώματα είναι θνητά, δηλαδή φθείρονται και καταστρέφονται με το τέλος της ζωής.

3. Αγνός ή Καθαρός Νους (Μάνας)

Είναι ο Ανιδιοτελής Νους, η Αφηρημένη Σκέψη, η οποία επιτρέπει στον άνθρωπο τη σύλληψη των ανωτέρων, φιλοσοφικών Ιδεών και Αληθειών. Η αλήθεια είναι ότι ο Νους είναι ένας, αλλά λειτουργεί σαν να ήταν δυο ξεχωριστοί φορείς συνείδησης.

Είναι αυτό που επιτρέπει στον άνθρωπο να κοιτάζει προς τα πάνω, ψηλά, «προς τα άστρα» και που τον κάνει να είναι αληθινά Άνθρωπος (άνω-θρώσκω, ανυψώνομαι προς τα πάνω).

Το Μάνας είναι που μας δίνει μια αίσθηση Ατομικότητας. Είναι η εσωτερική φωνή, που μας εμπνέει και μας μαλώνει. Σε αυτό κοιμούνται όλα τα ηρωικά μας όνειρα, οι αρετές, ο αλτρουισμός, η ανιδιοτέλεια και η ευγένεια. Οι αφηρημένες μαθηματικές και άλλες ανώτερες σκέψεις. Πρόκειται για την ουσία που γεμίζει το Γκράαλ, το Δισκοπότηρο που έψαχναν οι ιππότες του Αρθούρου.

Στην Αρχαία Αίγυπτο η αντίθεση αυτή εκφραζόταν στα ίδια τα ονόματα των δύο αυτών φορέων. Τον εγωιστικό Νου, με έδρα στην καρδιά, μαζί με τα πάθη και τα συναισθήματα, τον ονόμαζαν ΑΒ και αποτελούσε στην καθαυτή ανθρώπινη ψυχή. Εκεί συσσωρεύονται οι καλές και οι κακές πράξεις που ελεύθερα διαπράττει ο άνθρωπος. Αυτές ζυγίζονται στη μεταθανάτια τελετή του «Ζυγίσματος της καρδιάς» του πεθαμένου. Τον ανιδιοτελή πνευματικό Νου τον ονόμαζαν ΒΑ, αντιστροφή του ΑΒ και τον συμβόλιζαν με ένα χελιδόνι που έβγαινε από το στόμα του πεθαμένου.

Μέσω της ανάπτυξης αυτού του φορέα, ο άνθρωπος γίνεται κυρίαρχος του χωρόχρονου, γίνεται Μάντης (από την ινδοευρωπαϊκή ρίζα ΜΑΝ, Άνθρωπος) και η ροή του χρόνου σταματάει για αυτόν, καθώς εισχωρεί στη Δυναμική Αιωνιότητα, στο Ον του Παρμενίδη, το Άναρχο, Άχρονο και Αμετάβλητο.

2. Διαισθητικός φορέας (Βούδι)

Είναι ο φορέας της Διαίσθησης, που δεν χρειάζεται τη νοητική διαδικασία για να φτάσει στην Αλήθεια, αλλά την αντιλαμβάνεται απευθείας. Είναι γνωστό ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν την ικανότητα να διαβάζουν το μέλλον, να καταλαβαίνουν γραφές σε άγνωστες γλώσσες, να προαισθάνονται μια καταστροφή σε ένα συγκεκριμένο και μακρινό μέρος της γης κ.α. Αυτήν την ικανότητα, που «κοιμάται» στο βάθος κάθε ανθρώπου, μπορούμε να την ονομάσουμε διαίσθηση και ο φορέας της είναι το «Διαισθητικό ή Ενορατικό Σώμα» ή όπως το λένε στην Ανατολή το «Βουδικό Σώμα». Βούδι στα σανσκριτικά σημαίνει Φως, το φως της διάκρισης, της Σοφίας. Προέρχεται από την ινδοευρωπαϊκή ρίζα Vyd, που σημαίνει Σοφία και συσχετίζεται με τις Βέδες, τα ιερά βιβλία της αρχαίας Ινδίας.

Όταν αυτός ο φορέας αναπτύσσεται, τότε λέγεται ότι ο άνθρωπος είναι Φωτισμένος, ένας «εκλεκτός». Στο κοσμικό επίπεδο είναι ο Φτερωτός Έρωτας που αγκαλιάζει τα πάντα και τα κρατάει ενωμένα. Για αυτόν δεν υπάρχει πλέον δυϊσμός, όπως για το Μάνας, γιατί υποκείμενο και αντικείμενο έχουν πλέον ταυτιστεί. Ο αναζητητής και η Αλήθεια έχουν πλέον ενωθεί.

 

Για το φορέα Βούδι δεν υπάρχει πια χρόνος και ο χώρος. Είναι ενιαίος. Τα πάντα είναι Ένα.

Στην αρχαία Αίγυπτο ταυτιζόταν με την Ίβιδα και τον ονόμαζαν Ακού. Αυτό το πτηνό συσχετιζόταν με το πιο λεπτό και αγνό μέρος της ανθρώπινης ψυχής, με το πνευματικό φως.

1.     Πνεύμα ή καθαρή Βούληση (Άτμα)

Τέλος σε αυτήν την αναβατική σκάλα, πιο πέρα από το Βούδι, είναι το πραγματικό Εγώ, ο Σιωπηλός Παρατηρητής, ο έσχατος σπινθήρας, η Μονάδα, το Πνεύμα, η ανώτερη πνευματική Αρχή του Ανθρώπου, ο Κάτοχος των φορέων. Για αυτό δεν μπορούμε να θεωρούμε το Άτμα πραγματικά σαν ένα φορέα του Ανθρώπου. Είναι η πνευματική Μονάδα, το αληθινό «Είναι» του πλάσματος που ονομάζουμε άνθρωπο. Στη Δυτική Φιλοσοφία είναι το Άτομο, εκείνο το πραγματικά αδιαίρετο, αμετάβλητο, άχρονο, θείο στοιχείο μέσα στον Άνθρωπο. Οι δύο λέξεις, η ελληνική και η σανσκριτική, έχουν την ίδια ρίζα και την ίδια σημασία.

«Βούληση για να Είναι» είναι ίσως η πιο κατάλληλη έκφραση για να διαισθανθούμε τι είναι το Άτμα.

Αποτελεί το κέντρο από όπου πηγάζει το Είναι και Ύπαρξη του ανθρώπου, με τους έξι φορείς έκφρασής του. Σε αυτό το κέντρο ή σημείο, το χωρίς διαστάσεις ή χρόνο, ενώνεται το Ον του Ανθρώπου και το Ον του Σύμπαντος

Άτμα είναι ο Θεός μέσα στον Άνθρωπο, η κατάκτηση του απείρου. Αυτή τη βούληση του «Δύνασθαι είναι» ονόμαζαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι Σαχού ή Ατμού (φωτεινή ενδυμασία της Μακαριότητας).

Οι Αιώνιες Διδασκαλίες λένε, ότι η Ανώτερη Τριάδα - Άτμα - Βούδι - Μάνας, είναι το ΘΕΙΟ ΕΓΩ του ανθρώπου. Δεν βρίσκεται μέσα στον χρόνο, τουλάχιστον όπως τον εννοούμε κανονικά και υπάρχει και παραμένει πριν και μετά από αυτήν ή οποιαδήποτε άλλη ενσάρκωση. Είναι το Άτομο.

Συμβολικά η καλύτερη εικόνα που μπορεί να απεικονιστεί είναι το Τρίγωνο, ένα, αλλά με τρεις διαφορετικές πλευρές.

Η προσωπικότητα είναι θνητή, μεταβλητή, γεννιέται και πεθαίνει. Μόνο η Τριάδα αποτελεί εκείνο που δεν πεθαίνει ποτέ, το αιώνιο και αμετάβλητο, πέρα από τη ζωή και το θάνατο. Είναι το Ον, εκείνο που πάντα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει.

Ανάμεσα στην προσωπικότητα ή Τετράδα και την Πνευματική Τριάδα υπάρχει σύμφωνα με τις αρχαίες διδασκαλίες, μια γέφυρα, μια λεπτή σύνδεση, η οποία συμβολίζεται με ένα χρυσό νήμα και ονομάζεται στα σανσκριτικά «Αντακαράνα». Αποτελεί μια αόρατη, λεπτή γέφυρα για να μπορεί να περάσει η ανθρώπινη συνείδηση από τα κατώτερα επίπεδα της Προσωπικότητας, στα ανώτερα του Πνευματικού Εγώ.

Το να περάσουμε από το φθαρτό, στο Άφθαρτο, από το τετράγωνο στο τρίγωνο, σημαίνει μια θυσία, την οποία θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ως κατάκτηση του δικού μας εσωτερικού όντος. Η ατραπός αυτή του Αντακαράνα, της αόρατης γέφυρας, είναι φτιαγμένη από τις πέτρες των Αρετών και των πνευματικών κατακτήσεων. Καθώς ο άνθρωπος εξελίσσεται πνευματικά, οικοδομεί αυτή την Ατραπό με τα αποτελέσματα των πράξεων του.

Όταν ο άνθρωπος αποκτά συνείδηση της αθανασίας του, όταν η δράση του γίνεται ανιδιοτελής, και Υπηρετεί την Αλήθεια, τη Δικαιοσύνη, το Καλό και το Όμορφο, δηλαδή Υπηρετεί τον Θεό, τότε ο άνθρωπος αυτός γίνεται ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ.